Parafia w Babsku została erygowana około 1540 roku. Wtedy to postawiono drewnianą świątynię pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika, która jak wspomina ks. Józef Wieteska („Mój Babsk” 1992 r.) usytuowana była nieco dalej niż obecnie stojący kościół – bardziej ku wschodowi. Parafia zajmowała wtedy niewielki obszar a według dokumentów w czasie wizyty kanonicznej w 1603 roku - nie było tutaj ani proboszcza ani wikarego. Świątynia ta zawaliła się ze starości w 1778 roku.

Obecny kościół pw. św. Antoniego z Padwy został zbudowany z inicjatywy ówczesnych właścicieli Babska, czyli podkomorzego warszawskiego Józefa Okęckiego i jego żony Franciszki z Rudzkich w latach 1803-1809. Potwierdza to tablica umieszczona szczycie frontonu kościoła z napisem : „Deo, Josephus et Franciska de Rudzkie Okęccy, succamera …varsoviens erexerunt MDCCLCIX die 30 febris”. Jego konsekracji dokonał 18 września 1864 roku biskup Tadeusz Łubieński.

Kościół zbudowany w stylu klasycystycznym powstał prawdopodobnie według projektu Piotra Aignera (1746-1811). Dziełem tego architekta jest min. przybudowany fronton kościoła św. Anny w Warszawie (Krakowskie Przedmieście) a także kościół św. Aleksandra i kościół parafialny w Pęcinach koło Pruszkowa.

Szeroka aleja, wysadzana zabytkowymi lipami, lekko wznosząca się ku wzgórzu prowadzi nas do kościoła. Świątynia otoczona jest murem z czterema niewielkimi kaplicami ewangelistów, używanymi jako stacje podczas procesji w święto Bożego Ciała. Zabytkowa dzwonnica pierwotnie miała zawieszone dwa dzwony średniej wielkości, które zostały zrabowane i zniszczone w 1918 r. przez Niemców. Obecne dzwony fundowali: ks. Wieteska i J. Felczyński, których konsekracji w 1961 dokonał biskup Jerzy Modzelewski.

Wnętrze kościoła jest jasne, rozświetlone. Nad wejściem góruje chór wsparty na dwóch kwadratowych kolumnach XVIII-wiecznymi organami. W oddzielonym prezbiterium stoi duży, murowany ołtarz, ozdobiony czterema kolumnami. W ołtarzu znajduje się najcenniejszy obiekt zabytkowy, czyli obraz olejny Matki Bożej Częstochowskiej z Dzieciątkiem na ręku. Przeprowadzona ostatnio renowacja pozwoliła odkryć iż pod widocznym wizerunkiem Matki Bożej znajduje się jeszcze jeden obraz z XVI w. Można się domyśleć, że pierwotnie pochodzi on z pierwszego, drewnianego kościoła pw. św. Stanisława, a praktykowany wtedy zwyczaj przemalowywania obrazów został zastosowany i w tym przypadku. Ołtarze boczne dedykowane są św. Antoniemu i św. Józefowi. Na uwagę zasługują: ambona w kształcie łodzi ze wzdętymi żaglami i orłem na dziobie nawiązująca do sceny z Ewangelii, kiedy Chrystus przemawiał do tłumów z łodzi nad brzegiem jeziora Genezaret. Ściany kościoła zdobią liczne epitafia poświęcone pamięci zmarłych fundatorów Okęckich z Babska, a również Węgrzeckich – dawnych właścicieli sąsiedniego majątku Raducz. Warto zwrócić uwagę na konfesjonał z XIX wieku i klasycystyczną metalową chrzcielnicę. Pod prezbiterium znajdują się groby fundatorów kościoła i ich rodzin.

Kościół, dzwonnica i plebania oraz ich murowane ogrodzenie z kapliczkami wpisane są do rejestru zabytków.

© Parafia w Babsku 2011